In verband met de landelijke maatregelen rond het Corona-virus worden we ook opgeroepen zoveel mogelijk thuis te blijven. Ik begrijp die maatregel en houd me er dan ook aan. Overigens is thuis zijn voor mij geen straf want ik houd van me huis, mijn thuis, en we maken ervan wat ervan te maken valt. We creëren gezellige momenten met elkaar en vinden ook weer de tijd om te genieten van een goed boek, een heerlijke oude CD en dat in combinatie met een goed glas wijn. Wat me wel opvalt is dat ik van de schaarse tijd die ik buiten doorbreng juist weer extra kan genieten. Wat is het heerlijk om door de straten van mijn eigen buurt te wandelen. Met de hond of op weg naar een winkel kijk ik meer dan gewoon goed om me heen en ontdek onverwachte details en verborgen plekjes. Ik sta stil bij het verleden en voel de boeiende geschiedenis van de stad, de straten, en de huizen. Het valt me op dat waar je ook naar kijkt, elke plek z’n schoonheid en z’n eigen verhaal heeft. Ik word weer eens met m’n neus op de feiten gedrukt: wat is de wereld toch mooi en interessant ! Als je maar de tijd neemt en goed genoeg kijkt.

Mijn huis zit als een huis. Juist nu we zo veel mogelijk binnen zitten is het thuisgevoel van groot belang. Het buiten is even ondergeschikt aan het binnen. Binnen is op dit moment de wereld en die wereld is even heel beperkt. Hoelang deze situatie zal duren weten we niet maar dat we er goed mee om moeten gaan is duidelijk. Ik merk dat het mij enorm helpt dat ik me thuis voel in mijn huis. Als ik om me heen kijk lijkt het erop als of de meubels knikken en me aangeven, ‘Het is goed zo, we gaan er samen wat van maken’. De kleuren in mijn huis doen precies waarvoor ik ze gekozen heb, ze geven rust. En de kussentjes op de bank en stoel geven een warme knusse uitstraling. De hele situatie op dit moment vind ik verschrikkelijk maar het heeft me nog meer gemotiveerd om als styliste mensen te blijven adviseren om van hun huis een thuis te maken.